Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα αφού εντόπισαν μόρια νερού και άλλα πτητικά στοιχεία σε ποσότητα μάγματος που είχαν φέρει οι αστροναύτες του Apollo 17, στην τελευταία αποστολή στο φεγγάρι τοΔεκέμβριο του 1972.
"Αυτά τα δείγματα του μάγματος (τα οποία εκτινάχθηκαν από μεγάλα βάθη από τη σεληνιακή ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια) είναι το καλύτερο μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκτιμήσουμε την ποσότητα του νερού στο εσωτερικό της Σελήνης", δήλωσε ο Τζέιμς Βαν Όρμαν, καθηγητής γεωλογίας στην μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό Science Express.
Η ίδια προσθέτει ότι το εσωτερικό της Σελήνης είναι αρκετά παρόμοιο με αυτό της Γης ως προς την ποσότητα του νερού, κάτι ιδιαίτερα εντυπωσιακό.
Πτητικά στοιχεία όπως το φθόριο, το χλώριο και το θείο, αλλά και συγκεντρώσεις νερού εντοπίστηκαν από τους ερευνητές, στοιχεία πανομοιότητα με αυτά της Γης, σύμφωνα με το Σκάι.
Όλες αυτές οι διαπιστώσεις οδηγούν στο εξής συμπέρασμα: Η Γη και η Σελήνη έχουν σίγουρα μια κοινή προέλευση, αλλά η επανεξέταση για τον τρόπο δημιουργίας της Σελήνης είναι απαραίτητη.
Tο νερό στο φεγγάρι προέρχεται από κομήτες και μετεωρίτες που έπεσαν στο σεληνιακό έδαφος κατά καιρούς, σύμφωνα με θεωρίες των επιστημόνων.