Κάποιες μέλισσες αγαπούν την περιπέτεια, ενώ άλλες προτιμούν να τριγυρίζουν στην ίδια περιοχή.
Νέα επιστημονική έρευνα από το πανεπιστήμιο του Ιλινόις αποδίδει τη διαφορετική αυτή συμπεριφορά στο γεγονός ότι και οι μέλισσες έχουν τη δική τους προσωπικότητα.
Η κοινωνία των μελισσών είναι καλά οργανωμένη και δομημένη σε επίπεδα, με τις μέλισσες κάθε επιπέδου να πρέπει να φέρουν εις πέρας συγκεκριμένες εργασίες.
Ωστόσο, όπως αποδείχτηκε, στο πλαίσιο των εργασιών τους, οι μέλισσες του ίδιου επιπέδου παρουσιάζουν διαφορετική συμπεριφορά.
Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μελετώντας τις διαφορές μεταξύ των μελισσών που ψάχνουν διαρκώς για νέες πηγές τροφής (κυνηγοί τροφής) και εκείνων που κινούνται συνεχώς γύρω από το ίδιο σημείο.
Για να χωρίσουν τις μέλισσες στις δυο κατηγορίες που προαναφέρθηκαν, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν νέες πηγές τροφής, με μοναδικά χρώματα και μυρωδιές, και κατέγραψαν ποιες μέλισσες θέλησαν να πειραματιστούν με τις νέες πηγές και ποιες περιορίστηκαν στα γνωστά σημεία τροφής.
Όταν οι επιστήμονες εξέτασαν τις μέλισσες που αγαπούν την περιπέτεια και αναζητούν νέες πηγές τροφής, βρήκαν διαφορές στη γονιδιακή έκφραση, που συνδέονται μάλιστα με τα ίδια μοριακά μονοπάτια που κάνουν τα θηλαστικά και τους ανθρώπους να αισθάνονται ικανοποίηση όταν ψάχνουν και να αναζητούν την καινοτομία.
Συγκρίνοντας τους δυο τύπους μελισσών, αυτές που πειραματίζονται και εκείνες που μένουν προσκολλημένες στο ίδιο σημείο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν χιλιάδες διαφορές στη γονιδιακή τους δραστηριότητα, ενώ διαπίστωσαν ότι οι μέλισσες – κυνηγοί έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να βρουν νέες πηγές τροφής.
Η μελέτη της συμπεριφοράς των μελισσών, στις οποίες οφείλεται η επικονίαση του ενός τρίτου των καλλιεργειών που προμηθευόμαστε, θα μπορούσε να συμβάλλει στη διατήρηση τους.
Αν και η συμπεριφορά τους δεν είναι τόσο περίπλοκη συγκριτικά με τους ανθρώπους, η έρευνα επιβεβαιώνει ότι ορισμένα χαρακτηριστικά του ανθρώπου είναι διαδεδομένα και στα ζώα.