Αν και ήταν γνωστό ότι τα άστρα, όπως ο Ήλιος, εκτοξεύουν το μεγαλύτερο μέρος της μάζας τους στην τελευταία φάση της ζωής τους, δεν είχε εξακριβωθεί ακόμα πώς διασκορπίζεται αυτή η αστερόσκονη.
Στο πλαίσιο της έρευνάς τους, Αυστραλοί και Ευρωπαίοι αστρονόμοι εντόπισαν κόκκους σκόνης με διάμετρο σχεδόν ενός εκατομμυριοστού του μέτρου, αρκετά μεγάλους ώστε να εκτοξευθούν με τη βοήθεια του φωτός του άστρου που πεθαίνει.
Για να λύσουν το μυστήριο, οι αστρονόμοι μελέτησαν τρεις κόκκινους γίγαντες, δηλαδή άστρα που ήταν κάποτε όπως είναι σήμερα ο ήλιος μας, όμως έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα τους σε υδρογόνο και έχουν γιγαντωθεί.
Κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας που αποτελεί μια ακραία περίπτωση του είδους των ηλιακών ανέμων που βιώνει και ο ήλιος μας, αυτά τα άστρα εκτοξεύουν το μεγαλύτερο μέρος της μάζας τους σε μορφή αερίων και κόκκων μεταλλικών στοιχείων, καθώς μετατρέπονται σε λευκούς νάνους.
Σε δηλώσεις του ο επικεφαλής της μελέτης Barnaby Norris, από το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ τόνισε ότι «τα άστρα είναι οι μεγάλοι ανακυκλωτές των γαλαξιών καθώς το υλικό που εκτοξεύουν χρησιμοποιείται για τη δημιουργία της επόμενης γενιάς άστρων και πλανητών».
Όπως ανέφερε, όταν οι κόκκοι σκόνης είναι μεγάλοι, κάτι που επιβεβαιώθηκε από την έρευνα, αιχμαλωτίζουν το φώς και το αντανακλούν, γεγονός που τους δίνει ώθηση να κινηθούν, σαν μικροσκοπικά ιστιοφόρα.
Επιπλέον, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι οι κόκκοι σκόνης είναι διαφανείς, καθώς, όπως επισημαίνουν, αν είχαν χρώμα, θα εξατμίζονταν από τη θερμότητα των αστεριών.