Λονδίνο
Καθώς οι συνομιλίες μεταξύ αγνώστων οι οποίες διεξάγονται μέσω Διαδικτύου αποκτούν ολοένα και πιο άμεσα σεξουαλικό περιεχόμενο, οι παιδόφιλοι επιλέγουν πλέον τα θύματά τους εντός «μόλις δύο λεπτών», σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις συνομιλίες μέσω τσατ καταδικασμένων παιδόφιλων και η οποία παράλληλα βασίστηκε σε συνεντεύξεις με καταδικασμένους για σεξουαλικά εγκλήματα στη Βρετανία, το Βέλγιο και τη Νορβηγία.
Οι παιδόφιλοι φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να αφήνουν στην άκρη τις γνωστές πρακτικές προσέγγισης και πλέον, εκμεταλλεύονται την ανωνυμία και την κάλυψη που τους παρέχει το ίντερνετ για να τα προσεγγίσουν άμεσα και με καθαρά σεξουαλική διάθεση, και αν αποτύχουν, απλώς να περάσουν στο επόμενο υποψήφιο θύμα. Επεκτείνονται επίσης και σε πλατφόρμες παιχνιδιών για να στοχεύσουν εφήβους, κυρίως αγόρια.
«Είναι ξεκάθαρο πια ότι η διαδικτυακή συζήτηση μεταξύ ενός παιδόφιλου και ενός παιδιού μπορεί να γίνει αμιγώς σεξουαλική εντός δύο λεπτών. Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων έγινε σαφές ότι οι παιδόφιλοι δεν σκοτίζονταν με τη διαδικασία μιας πιο μαλακής προσέγγισης εφόσον μπορούσαν να ζητήσουν άμεσα από το παιδί για σεξ ή μπορούσαν αν του ζητήσουν να συναντηθούν ώστε να το κακοποιήσουν.», δήλωσε μία από τους συγγραφείς της έρευνας, η καθηγήτρια Τζούλια Ντέιβιντσοντου Πανεπιστημίου Κίνγκστον.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι παιδόφιλοι περνούσαν ως και έξι ώρες ημερησίως «ψαρεύοντας» στο ίντερνετ ώσπου να βρουν ένα παιδί διατεθειμένο να μιλήσει μαζί τους. «Στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, αν ένα παιδί δεν απαντήσει, απλώς προχωρούν στο επόμενο.», δηλώνουν.
Αν και υπάρχουν ακόμη στοιχεία ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ακολουθούνται πιο μακρόχρονες προσεγγίσεις προσέγγισης των υποψήφιων θυμάτων, οι διαδικτυακές συνομιλίες σεξουαλικού περιεχομένου συχνά ακολουθούνταν από δια ζώσης συνάντηση των δύο πλευρών. Αυτή μπορεί να συνέβαινε σε ξενοδοχεία, χώρους στάθμευσης, στάσεις λεωφορείων ή ακόμη και στο σπίτι του παιδόφιλου.
Τα «αρπακτικά» του σεξ συνήθως εμφανίζουν πολλές και διαφορετικές ταυτότητες, ενώ διατηρούν πολλές ταυτόχρονες συζητήσεις με διαφορετικά παιδιά, ενώ κρατούν σημειώσεις για το καθένα από αυτά με καθαρά υπολογιστικό τρόπο.
Για τους γονείς που ανησυχούν, η καθηγήτρια Ντέιβιντσον προτείνει να αναλάβουν δράση σύμφωνα πάντα με την ηλικία του παιδιού τους.
«Για τα πολύ μικρά παιδιά χρησιμοποιήστε τα φίλτρα του υπολογιστή και μην επιτρέπετε στα παιδιά κάτω των 13 ετών να διαθέτουν τη δική τους ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Με τα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά, είναι σημαντικό να μπορεί κανείς να συζητάει με το παιδί του σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους, χωρίς όμως να τα τρομάξει.»εξήγησε.
Πηγή: troktiko.eu