Την Τετάρτη το απόγευμα οι πασοκογενείς θα μαζευτούν όλοι μαζί για να καθορίσουν τη στάση τους απέναντι στο ενιαίο κόμμα. Ανέφελη δεν θα είναι αυτή η μάζωξη για το ΣΥΡΙΖΑ, όπως καμία από αυτές που γίνονται και δεν δημοσιοποιούνται το τελευταίο διάστημα.
Κάποιοι έχουν βαφτεί ήδη με τα χρώματα του πολέμου. Το ηχηρότερο παράδειγμα είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος. Χθες διέρρευσε μια επιστολή του στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία εξαπολύει επίθεση στην Αριστερή Πτέρυγα του ΣΥΝ, και συγκεκριμένα στους συνδικαλιστές περί τον Δ, Στρατούλη, γιατί όπως αναφέρει επιδιώκουν συμμαχία με το Φωτόπουλο και τον Κολλά, με σκοπό να ανατρέψουν τις πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ.
Ο Μητρόπουλος δεν θέλει πολλά-πολλά με τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες όπως της αποκαλεί, πιθανόν να μη θέλει και την προσχώρηση τέτοιων στελεχών στο ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ισχύ στο χώρο των πασοκογενών.
Ωστόσο ο κύριος στόχος του Μητρόπουλου είναι το «Αριστερό Ρεύμα» των Λαφαζάνη-Στρατούλη και γενικά οι αριστερόστροφές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι αυτό θα παραμείνει μια μόνιμη εστία τριβής για το κόμμα.
Στις απόψεις του Μητρόπουλου για το νέο κομμα αυτό είναι κάτι πάρα πάνω από εμφανές: Στις παρατηρήσεις του τάσσεται ευθέως κατά της ύπαρξης των συνιστωσών και αφήνει πολλές μπηχτές: «Οι τάσεις …δεν μπορούν όμως να αντιτίθενται και να αποδομούν την άποψη της πλειοψηφίας στον εξελισσόμενο δημόσιο διάλογο.
Γιατί αν γίνεται αυτό, δεν θα πρόκειται περί Ενιαίου Φορέα, αλλά περί χαλαρής «συνομοσπονδίας» υποθετικών και αντιτιθέμενων ταξικών και κοινωνικών συμφερόντων, που παρατηρείται μόνο στην παιδική ηλικία των αριστερών σχημάτων» ή ότι «Στο σχέδιο που μας αποστείλατε δεν αποτυπώνεται καθόλου η συμβολή του ριζοσπαστικού σοσιαλιστικού ρεύματος στο τελικό εκλογικό αποτέλεσμα».
Κατά τον Μητρόπουλο «το «άνοιγμα» προς τα συνεπή σοσιαλιστικά στρώματα και τη νεολαία με δεδομένη τη διάσπαση του ΣΥΝ περιέσωσαν τη μαζική φυσιογνωμία του χώρου» και επομένως «είναι οξύμωρο και αντιφατικό αυτοί που αντιτάχθηκαν και πολέμησαν το εγχείρημα, στηρίζοντας ανοικτά άλλες (εκτός ΣΥΡΙΖΑ) επιλογές, να υποβαθμίζουν αμετροεπώς τη συμβολή προσώπων και ενώσεων στο τελικό εκλογικό αποτέλεσμα».
Αυτές είναι σαφείς μπηχτές προς το Ρεύμα και τους αριστεριστές, ωστόσο ο Μητρόπουλος πάει ένα βήμα παραπέρα και καταλογίζει στους νέους «συντρόφους» λογικές αποκλεισμού: «Πρέπει να εξαλείψουμε τη συμπεριφορά των παραδοσιακών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που αναπαράγουν την κλειστή και ελεγχόμενη οργάνωση, ώστε να μην οδηγηθεί μεσοπρόθεσμα το εγχείρημα αυτό σε αποτυχία με ευρύτερες συνέπειες».
Η ατμόσφαιρα στο επόμενο διάστημα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν προμηνύεται καθόλου φιλική, έστω και αν η ηγεσία του κόμματος παρακολουθεί χαλαρά τα δρώμενα, θεωρόντας το αποτέλεσμα περίπου προεξοφλημένο.
moneypost.gr
Κάποιοι έχουν βαφτεί ήδη με τα χρώματα του πολέμου. Το ηχηρότερο παράδειγμα είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος. Χθες διέρρευσε μια επιστολή του στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία εξαπολύει επίθεση στην Αριστερή Πτέρυγα του ΣΥΝ, και συγκεκριμένα στους συνδικαλιστές περί τον Δ, Στρατούλη, γιατί όπως αναφέρει επιδιώκουν συμμαχία με το Φωτόπουλο και τον Κολλά, με σκοπό να ανατρέψουν τις πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ.
Ο Μητρόπουλος δεν θέλει πολλά-πολλά με τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες όπως της αποκαλεί, πιθανόν να μη θέλει και την προσχώρηση τέτοιων στελεχών στο ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ισχύ στο χώρο των πασοκογενών.
Ωστόσο ο κύριος στόχος του Μητρόπουλου είναι το «Αριστερό Ρεύμα» των Λαφαζάνη-Στρατούλη και γενικά οι αριστερόστροφές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι αυτό θα παραμείνει μια μόνιμη εστία τριβής για το κόμμα.
Στις απόψεις του Μητρόπουλου για το νέο κομμα αυτό είναι κάτι πάρα πάνω από εμφανές: Στις παρατηρήσεις του τάσσεται ευθέως κατά της ύπαρξης των συνιστωσών και αφήνει πολλές μπηχτές: «Οι τάσεις …δεν μπορούν όμως να αντιτίθενται και να αποδομούν την άποψη της πλειοψηφίας στον εξελισσόμενο δημόσιο διάλογο.
Γιατί αν γίνεται αυτό, δεν θα πρόκειται περί Ενιαίου Φορέα, αλλά περί χαλαρής «συνομοσπονδίας» υποθετικών και αντιτιθέμενων ταξικών και κοινωνικών συμφερόντων, που παρατηρείται μόνο στην παιδική ηλικία των αριστερών σχημάτων» ή ότι «Στο σχέδιο που μας αποστείλατε δεν αποτυπώνεται καθόλου η συμβολή του ριζοσπαστικού σοσιαλιστικού ρεύματος στο τελικό εκλογικό αποτέλεσμα».
Κατά τον Μητρόπουλο «το «άνοιγμα» προς τα συνεπή σοσιαλιστικά στρώματα και τη νεολαία με δεδομένη τη διάσπαση του ΣΥΝ περιέσωσαν τη μαζική φυσιογνωμία του χώρου» και επομένως «είναι οξύμωρο και αντιφατικό αυτοί που αντιτάχθηκαν και πολέμησαν το εγχείρημα, στηρίζοντας ανοικτά άλλες (εκτός ΣΥΡΙΖΑ) επιλογές, να υποβαθμίζουν αμετροεπώς τη συμβολή προσώπων και ενώσεων στο τελικό εκλογικό αποτέλεσμα».
Αυτές είναι σαφείς μπηχτές προς το Ρεύμα και τους αριστεριστές, ωστόσο ο Μητρόπουλος πάει ένα βήμα παραπέρα και καταλογίζει στους νέους «συντρόφους» λογικές αποκλεισμού: «Πρέπει να εξαλείψουμε τη συμπεριφορά των παραδοσιακών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που αναπαράγουν την κλειστή και ελεγχόμενη οργάνωση, ώστε να μην οδηγηθεί μεσοπρόθεσμα το εγχείρημα αυτό σε αποτυχία με ευρύτερες συνέπειες».
Η ατμόσφαιρα στο επόμενο διάστημα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν προμηνύεται καθόλου φιλική, έστω και αν η ηγεσία του κόμματος παρακολουθεί χαλαρά τα δρώμενα, θεωρόντας το αποτέλεσμα περίπου προεξοφλημένο.
moneypost.gr