Δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες στην ιστορία του πολιτισμού που η σχέση των δημιουργών με τα δημιουργήματά τους υπήρξε μοιραία: ποιητές, λογοτέχνες, καλλιτέχνες και επιστήμονες οδηγήθηκαν στην τρέλα ή ακόμη και στο θάνατο, λες και για να «αποκτήσει ζωή» το δημιούργημα πρέπει ο δημιουργός να πεθάνει.
Τέτοιες είναι και οι ακόλουθες περιπτώσεις σπουδαίων εφευρετών που υπέκυψαν στην καταστροφική μανία των ίδιων των πνευματικών τους τέκνων.
Χένρι Σμολίνσκι
Ο άτυχος μηχανικός, ο οποίος εγκατέλειψε τη δουλειά του για να ιδρύσει μία εταιρεία προηγμένων οχημάτων με σκοπό τη μαζική παραγωγή ενός ιπτάμενου αυτοκινήτου, σκοτώθηκε την 11η Σεπτεμβρίου όταν, κατά τη διάρκεια δοκιμής ενός πρωτοτύπου – αποτέλεσμα συνένωσης ενός διθέσιου αεροπλάνου τύπου Τσέσνα με ένα Φορντ Πίντο – αποκολλήθηκε ένα από τα υποστηρίγματα των φτερών.
Φραντς Ράιχελτ
Αυστριακής καταγωγής Γάλλος εφευρέτης, ο οποίος βιοποριζόταν ως ράφτης, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του ασχολιόταν με το σχεδιασμό και την κατασκευή ενός αλεξίπτωτου για πιλότους. Την εποχή όμως εκείνη (αρχές του 20ου αιώνα) η αεροναυπηγική δεν είχε ακόμη προχωρήσει αρκετά, με αποτέλεσμα το ζήτημα της διαφυγής από το αεροπλάνο σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης να μην έχει βρεθεί ακόμη στο επίκεντρο των μελετών. Μετά από κάποιες επιτυχημένες δοκιμές με ομοιώματα, ο Ράιχελτ αποφάσισε να δοκιμάσει ο ίδιος το δημιούργημά του, πέφτοντας από την κορυφή του Πύργου του Άιφελ. Η πρόσκρουσή του πάνω στο παγωμένο έδαφος επέφερε τον ακαριαίο θάνατό του.
Οράτιος Λόσον Χάνλεϊ
Επιφανής δικηγόρος της Λουιζιάνα, ο οποίος είχε μανία με τα υποβρύχια. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, συνέδραμε στο σχεδιασμό και την κατασκευή τριών διαφορετικών μοντέλων. Βρήκε το θάνατο στις 15 Οκτωβρίου του 1863, κατά τη διάρκεια δοκιμών του τρίτου μοντέλου που ο ίδιος είχε χρηματοδοτήσει και το οποίο βυθίστηκε παίρνοντας μαζί του αυτόν και άλλα επτά μέλη πληρώματος.
Μαρία Κιουρί
Φυσικός επιστήμων και χημικός, έμεινε στην ιστορία για τις έρευνές της πάνω στη ραδιενέργεια, ενώ υπήρξε επίσης εκείνη που ανακάλυψε το πολώνιο και το ράδιο. Έλαβε δύο βραβεία Νόμπελ, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία του εν λόγω θεσμού. Πέθανε την 4η Ιουλίου 1934, εξαιτίας απλαστικής αναιμίας την οποία «απεκόμισε» από τη μακροχρόνια έκθεσή της στη ραδιενέργεια.
Πέριλλος ο Αθηναίος
Τεχνίτης του χαλκού, ο οποίος έζησε στην αρχαία Ρώμη και υπήρξε ο ιθύνων νους πίσω από το σχεδιασμό μιας φρικτής μηχανής βασανιστηρίων και εκτέλεσης εγκληματιών με την ονομασία «χάλκινος ταύρος». Επρόκειτο για ένα κούφιο ομοίωμα ταύρου φτιαγμένο από χαλκό, εντός του οποίου τοποθετούνταν οι κατάδικοι. Κάτω από την κοιλιά του ταύρου άναβαν μία δυνατή φωτιά, «ψήνοντας» έτσι τους καταδικασμένους μέχρι θανάτου. Λέγεται πως όταν παρουσίασε το επίτευγμά του στον τοπικό τύραννο του Ακράγαντα στη Σικελία, ελλείψει καταδίκων, προσφέρθηκε ο ίδιος να εισέλθει στον ταύρο χωρίς να γνωρίζει ότι ο τύραννος είχε σκοπό να ανάψει από κάτω φωτιά.
Βαλεριάν Αμπακόφσκι
Ρώσος εφευρέτης, ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με άλλους πέντε ανθρώπους, όταν η εφεύρεσή του, μία αμαξοστοιχία υψηλής ταχύτητας, εκτροχιάστηκε κατά τη διάρκεια δοκιμής. Η εφεύρεση του 26χρονου Αμπακόφσκι έφερε προπέλα και μηχανή αεροπλάνου και προοριζόταν για την ταχεία μεταφορά Σοβιετικών αξιωματούχων από και προς τη Μόσχα.
ΠΗΓΗ: Iefimerida.gr